Spiegelende vennetjes

Dit zouden best eens de laatste foto’s kunnen zijn, die ik dit jaar in het Weinterper Skar heb gemaakt. Intussen zijn deze foto’s ook alweer bijna een week oud, maar ik kan er met het donkere en sombere weer van de laatste dagen niet toe komen om er op uit te trekken. En als het weer niet verbetert, dan zie ik het er dit jaar ook niet meer van komen …

De laatste maanden heb ik me vooral gericht op het midden en het zuiden van het Skar, omdat de noordkant vanwege de werkzaamheden zo mogelijk nog moeilijker toegankelijk was dan de zuidkant. De onderstaande foto toont een deel van het meest zuidoostelijke ven in het Weinterper Skar zoals het er vorige week vrijdag bij lag, met op de achtergrond de vernieuwde N381 …

Als we op die plek de blik in zuidwestelijke richting wenden, dan zien we een paar dode bomen, die aan de andere kant van het pad al jaren met hun voeten in het water staan …

Pakweg twintig meter verderop staat het meest zuidelijke bankje in het Weinterper Skar. Om eventueel een derde bankje langs het nieuwe pad te krijgen, zou dit bankje opgeofferd moeten worden … Daar kon ik natuurlijk niet mee akkoord gaan, want zeg nu zelf: zo’n prachtig uitzicht vanaf een bankje, dat wil je toch niet kwijt …!?