De pont in actie

Nadat ik It Eilân weer achter me had gelaten, heb ik het uitkijkplatform aan de Goëngahuistersloot beklommen om nog even van het uitzicht te genieten. Op de onderstaande foto is op de voorgrond het fietspontje te zien ..

150205-1346x

Erg druk is het hier nooit, in de afgelopen tien jaar ben ik maar één keer eerder getuige geweest van een overvaart van de pont. Maar nu leek het dan toch weer te gaan gebeuren, want intussen was er vanuit de richting Goëngahuizen een tractor aangekomen, die voor de oversteekplaats van de pont stopte. Eén van de inzittenden verliet de tractor om over de voetgangersbrug naar de overkant te lopen. Daar maakte hij de kabelpont los …

150205-1353x

Aan deze kant van de Goëngahuistersloot gekomen, voer de pont de inham in die als aanlegplaats dient …

150205-1358x

Nadat de pont was vastgemaakt werd de tractor aan boord gereden …

150205-1401x

Meteen ging de laadklep omhoog en werd het vaartuig weer los gegooid …

150205-1403x

Rustig werd de pont naar de overkant getrokken …

150205-1407x

Al snel was het hele spul veilig aan de overkant aangekomen …

150205-1409x

Bij het verlaten van het vaartuig wipte het pontje even omhoog met ’t kontje …

150205-1413x

Daarna kon de weg huiswaarts worden vervolgd …

150205-1416x

Voor mij was het ook tijd om verder te gaan, op zoek naar wat fotogenieke sneeuwrandjes …

18 gedachten over “De pont in actie

  1. Je zult vast een zeker euforisch gevoel hebben gehad, beseffend dat je bij toeval op het juiste moment op de juiste plek aanwezig was om dit schaars voorkomende schouwspel te kunnen vastleggen. Dat heb ik bijv. ook met borden die maar heel kort ergens staan, zoals carnavalsplaatsnaamborden of protestborden tegen de aanleg van iets.

    Like

  2. Zoals wel vaker had je nu ook weer mazzel. En het pontje dat vaart, én het kontje van het pontje dat omhoog wipt. Een hele leuke serie!

    Like

  3. Mooi gezicht Jan, je had daar vanaf boven dan ook wel een daalders plekje. Die schaduw herken ik uit duizenden.
    Stond je toch net op tijd op het juiste plekje om het wippende kontje goed vast te leggen. Bofferd. 😉

    Like

    • Op dit moment mag ik niet echt mopperen, Rob. In de eerste week van februari had ik ook een aantal goeie dagen, zodat ik toch nog kon genieten van de betoverende werking van een laagje sneeuw in het landschap. Daarna volgden weer wat mindere dagen, en zo zal het wel op en neer blijven gaan. Ik zeg altijd maar “het is een kwestie van rekken en d’r bij blijven en genieten als het kan … 😉

      Like

Reacties zijn gesloten.